Stoomlocomotief met sleeptender serie C 5/6 "Olifant"

Na de overname van de Gotthardbahn in 1909 door de Zwitserse Bundesbahn (SBB), werd al snel duidelijk dat de aanschaf nodig was van een locomotief met een groter prestatievermogen, om die op de steile hellingen van de Gotthard in te zetten en om de treintrajecten in de laaglanden zuinig te kunnen organiseren. Naast het trekken van goederentreinen moesten de locomotieven ook voor sneltreinen op de steile hellingen kunnen worden ingezet, wat naast een grotere trekkracht ook een topsnelheid van 65 km/u vereiste. Reeds in 1913 stonden de twee prototypes 2901 en 2902 van de serie C 5/6 ter beschikking om getest te worden. Ze waren met een viercilinderaandrijving en enkelvoudige expansie uitgerust, die zich echter niet speciaal kon bewijzen. Daarom greep men bij de serielocomotieven terug naar de goede ervaringen met de aandrijving van de C 4/5-locomotieven van de serie 2701–32 en werd een viercilinderverbindingsaandrijving volgens Von-Borries ingebouwd. Hier werkten beide inwendige hogedrukcilinders op het tweede aandrijvingswielstel, de uitwendige lagedrukcilinders daarentegen op het derde aandrijvingswielstel. Om een goede loop in de bochten te verzekeren, had het achterste koppelingswielstel 25 mm speling en bij het middelste aandrijvingswielstel waren de wielkransen verzwakt. Tussen 1913 en 1917 werden in totaal 28 seriemachines met de nummers 2951-2978 in dienst gesteld, waarbij de 2978 tegelijk de laatste, aan SBB geleverde stoomlocomotief voor normaalspoor was. In 1921 waren de ondertussen als "olifanten" aangeduide machines overbodig geworden door de volledige elektricatie van de Gotthardbahn, en waren ze voortaan in de laaglanden en op grote rangeerstations te zien. Daar overleefden ze de deels gedwongen inzet bij de DRG en na het einde van de oorlog bij de SNCF tot ver in de jaren '50, toen de eerste buitenbedrijfstellingen volgden. In elk geval eindigde het stoomtijdperk bij SBB stapsgewijs, waar de laatst gebouwde C 5/6 2978 op 30 november 1968 de laatste, officiële SBB-stoomtrein naar Winterthur reed. Er bleven vier "olifanten" behouden: De C 5/6 2965 herbergt momenteel het Verkeershuis van Zwitserland in Luzern. Tot 1982 was deze locomotief als gedenkteken te Erstfeld opgesteld. De 2969 bevindt zich in opwerking bij Eurovapor (locomotiefstelplaats van Sulgen), waarbij de 2958 van zijn onderdelen wordt ontdaan voor restauratie van de 2969. De 2978 van SBB Historic is nog steeds bedrijfsklaar; deze locomotief bevindt zich in het depot Delémont.